Słownik etymologiczny języka polskiego/fornal
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
fornal, ‘hak u dyszla’, z niem. Vornagel, bo niem. Nagel stale w nal ściągamy: bretnal, ufnal; od ‘haku’ przeszło i na ‘furmana’ samego, jak ten hak i furmankiem ochrzczono; fornal, ‘woźnica’, fornalka, fornalski, odwrotnie ‘hamulec’ folajtrem, niem. Vorreiter (p. foryś), po narzeczach przezywają.