Słownik etymologiczny języka polskiego/fołdrować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
fołdrować, fodrować, przestarzałe, o ‘skardze sądowej’ (fołdrunek, fołdrownik), z rozpodobnionem r podwójnem, bo z niem. fordern, ‘oskarżać’. Niem. fördern, ‘wspierać’, znano w 16. wieku: »hultaje fołdrował (piciem i jedzeniem)«, »fałsz jawnie fołdrujesz«, ‘popierasz’; oba słowa niem. spólnego początku, od vorder, ‘naprzód’, ‘wpierw’ (do vor).
