Słownik etymologiczny języka polskiego/firleje

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron
	Strona w Wikisłowniku

›››

[140] firleje, ‘tańce’, z niem. dawnego virlei (a to z starofranc. virelai, ‘pieśń w kółku’), o ‘tańcu z pieśniami’, więc: »baba stroi firleje«, ‘puszcza się w tany’. Było, jak rej, i nazwą rodową, wygasłych w 17. wieku Firlejów.

firlej; »abyś jego fierlejów a wykrętów nie obaczył«, w Fortunacie 1570 r. ^[1]

↑ Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.

[1] Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.

[1]