Słownik etymologiczny języka polskiego/feld-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
feld- w rozmaitych złożeniach, feldwebel, feldmarszałek, z niem. Feld, słowo to samo co nasze pole (»marszałek polny«); webel (w feldwebel), ‘woźny’; felczer, ‘cyrulik’, Feldscher (scheren, ‘strzyc’), od nas na Ruś przeszedł, gdzie nazwę, jak i u nas po narzeczach, stale przekręcają, najczęściej w ferszał.
