Słownik etymologiczny języka polskiego/fawor

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

fawor, ‘łaska’, wprost z łac., skąd i dawny czasownik fawować, ‘dobrze życzyć’, łac. favere; faworyt i faworyta wprost z włosk., a fawory, ‘wstążki’, i faworyty, ‘bakenbardy, z franc. faveurs i favori.