Słownik etymologiczny języka polskiego/dzierzęga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
dzierzęga, nazwa roślin rodzaju wyki i innych, i ‘człowieka wątłego’, ‘dzierzmoły’. Prasłowo; czes. deryżdie, dereszti, ‘suche zielsko’, starorus. derjażdije, ‘zarośla’; od pnia der-, p. drzeć. U nas w licznych nazwach miejscowych, w Wielkopolsce samej w 16. wieku sześć osad z mianem Dzierzążna, jezioro Dzierzążno, lasy, skrócone Dzierzna; rus. derjuga, jako nazwa roślin, i derjaga.
