Słownik etymologiczny języka polskiego/dział
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dział, dzielić, dzielnik, dzielnica; podział, rozdział, udział, wydział; dziel... dziel, ‘częścią’ (w zachodnich dzielnicach); dział, ‘pasmo gór’, z małorus. dił, a to z rum. deal, co z Słowiańszczyzny wyszło (góry graniczą); p. dola; lit. dalis, ‘dział’, daliti, ‘dzielić’; narzeczowe litew. dailyti, ‘dzielić’, coby samogłoski ai (oi) dowodziło, wydaje się podejrzanem; w językach innych, oprócz niem. Teil, teilen, są podobne słowa, grec. daiomai, ‘rozdzielam’, dais, ‘dział’, ind. diti-, ‘dział’, obok dātu- i dānam (toż); można jednak dział i z działo (‘dzieło’) łączyć.
