Słownik etymologiczny języka polskiego/dyszel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dyszel, dawniej (r. 1500) dyszla, albo oje, albo ciągadło; z niem. dis(s)el, disle, dziś Deichsel; od nas na Ruś; dyszel już u Mączyńskiego (r. 1564); »dyszelny szkapa«, Potocki; słowo niem. we związku z łac. temō, ‘dyszel’, i prus. tenzis, do ciągnąć należy.
