Słownik etymologiczny języka polskiego/drasnąć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
drasnąć, zadrasnąć; u nas tylko to, u Czechów nierównie liczniej zastąpione: drasati, drasta, ‘drzazga’ i ‘suknia’ (stale i od oddzierania nazywana), draslawý, ‘nierówny’ (o drodze, drastina, o ‘wybojach’), drastiti, ‘potykać się’. Prasłowo; bułg. z sk: draskam, ‘drapię’, draska, ‘drapnięcie’; podobne w lit. z inną samogłoską: dreskiu, draskyti, ‘rozdzieram’, sudriskelys, ‘obszarpaniec’, łotew. draska; wkońcu do tegoż pnia der-, p. drzeć.
