Słownik etymologiczny języka polskiego/draj-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
draj- i dre-, z niem. drei, w złożeniach, np. drajhulc, ‘szubienica’, w 16. i 17. w., t. j. »trzy drewna«, jak ją wtedy również zową; »kłusze drajszlakiem«, o koniu, u Reja; drelink, ‘miara wina’, niem. Dreilink; drylich i drelich, dreliszkowy, z niem. Drillich, por. cwelich; dryfus, z Dreifuss; wszystko z 16. w.
