Słownik etymologiczny języka polskiego/dosyć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dosyć jest, stałe w biblji; stąd dosyt (por. przesyt): »żadnego nie ma człowiek dosytu łakomy«, Potocki, »dosytem nakarmieni«; skrócone dość; p. syty; dosyć uczynić, zadośćuczynienie; »bez dosytu«, »dosytem mierzyć«.
