Słownik etymologiczny języka polskiego/do
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
do, przyimek z 2. przypadkiem i we złożeniach: dojść i t. d.; tak samo u wszystkich Słowian; brak go w litew.; niem. zu (z tō), grec. awest. łac. po słowie: grec. oikon-de, ‘do domu’, awest. waesmen-da, łac. en-do, in-du (stąd indygienat, imperator z indu-perator, a stąd imperjum, imperjał).
