Słownik etymologiczny języka polskiego/debra
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
debra, debrz (dawny drugi przypadek: dbrzy), ‘wertep’, ‘dół’; rzeka Dbra, dziś Brda, Dobrzycki z Dbrzyca; lit. duburas, ‘dół’; od tegoż pnia, co i dno i dąbrowa i (z p zamiast b) dupina, ‘dół’ (cerkiew.), dupło, dziupło (p.); cerk. dŭbrĭ i dĭbrĭ (półgłoski się mieniają), rus. diebr’, czesk. debrz, dbrzi (dziś debrzi).
