Słownik etymologiczny języka polskiego/cypel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cypel lądu, z niem. Zipfel, zdrobniałego od Zipf, Zopf, ‘czub’, co w r. 1500 cyb (czyb pisane), ‘zwój’, ‘zatyczka’. R. 1564 cyplik, ‘nos u konewki’.
