Słownik etymologiczny języka polskiego/cyment
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
cyment, z niem. Zimmt, Zimmet; cynamom (tak w 15. wieku i 1500 r.; rozpodobnione cynamon już w r. 1472 i częściej; wedle Czechów nazywają go 1472 r. i częściej skórzyca, skorzice, t. j. ‘kora’); z łac. cinamomum, a to z grec., a to z fenickiego, a to z malajskiego kāju manis, ‘słodkie drzewo’.
