Słownik etymologiczny języka polskiego/cukier
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cukier, cukrować, cukrownia, cukiernia, cukierek (czes. cukr, cukerek), z niem. Zucker, a to z włos. zuchero, z arab. sukkar; źródło ich pierwotne ind. szarkara, później sakkhara (stąd grec. sakchar, rus. sachar), bo z Indyj przeszedł cukier do Arabów, a od nich dostał się za czasów pochodów krzyżowych do Europy, gdzie przedtem tylko miodem słodzono.
