Słownik etymologiczny języka polskiego/cofać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cofać, cofnąć, zacofany, tak samo w łużyc., czes. coufati, coufnouti, z niem. bawar. zaufen, ‘iść wstecz’, zurückzaufen, ‘nazad odchodzić’.
