Słownik etymologiczny języka polskiego/ciskać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ciskać, cisnąć, ściskać, ścisk, ciżba (z *ciszczba), uścisk, ciśnienie; cisk zamiast ‘druku’, jak u Czechów; znaczenie ‘rzucania’ pochodne, pierwotne tylko w ucisku, porównaj z wokalizacją o: ciasny (p.). Prasłowo; cerk. tiskati, ‘dusić’, tisnąti, ‘pchnąć’, tak samo u innych Słowian (chorw. tisk uz warosz, ‘przy samem mieście’), czes. tisk, ‘druk’; i u Łużyczan ciskać, ‘rzucać’.
