Słownik etymologiczny języka polskiego/chwast

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

chwast, od chwatania przezwany, bo zielska chwatają ziemię dla siebie, zachwaszczając ją; u innych Słowian chwastati, chwastun, chwasta, znaczy ‘pyszałka, co się chełpi, chlubi’, jak i w dawnej polszczyźnie: »lekarz faści« (f, jak zawsze w 15. wieku, zamiast chw), t. j. ‘chełpi się’ (środkami swemi) w mazowieckim Polikarpie około r. 1450. Czy może w dalszym związku z chwost, ‘ogon’ (?), przynajmniej chwoszcz, foszcz, nazwy uprzykrzonego chwastu rolnego, ‘equisetum’, r. 1472 chwoszczki i choszczki.