Słownik etymologiczny języka polskiego/ceter
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Data wydania | 1927 |
Wydawnictwo | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
ceter, w prawie miejskiem 15. w. to samo co ‘nastójcie’, ‘gońcie’ (na gorącym uczynku); z niem. Zeter (‘mordio’).