Słownik etymologiczny języka polskiego/brzemię
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
brzemię, ‘nosza’, ‘ciężar’, brzemionko, brzemienna, ‘ciężarna’ (por. niem. gebären), od pierwiastka bher- (p. brać), w pierwotnem znaczeniu ‘noszenia’; przyrostek -mię, jak w znamię; prasłow. *bermę, cerk. brěmę, rus. bieriemja, południowe brěme, czes. brzimě i brzemeno; ind. bhāriman- i bharman-, ‘noszenie’, grec. ferma, ‘płód’.
