Słownik etymologiczny języka polskiego/botuch
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
botuch, z niem. Bottich, ‘kadź’, ‘wanna’; »żeby się z botucha wół napił«, »balwierz gotuje botuchy, ścierki«, Potocki; ale jest i bodloch, botuch, ‘prześcieradło’, w 16. w., z niem. Badlaken, Badtuch.
