Słownik etymologiczny języka polskiego/bisior
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
bisior, cerk. biser, ‘perła’, ‘dętka, paciorek’; jeszcze w 15. w. tak (z arab. busra, ‘paciorek’, rus. busy, ‘paciorki’?), ale to pomieszano u nas około r. 1500 z łac. grec. nazwą ‘cienkiego płótna’, bysson, i już Mączyński 1564 r. tylko tak bisior tłumaczy, kmentem; u Leopolity »szata bisiorowa«, z »najprzedniejszej bisiorowej wełny«, Grochowski.
