Słownik etymologiczny języka polskiego/anszlak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
anszlak, ‘podstęp’, z niem. Anschlag: »rozmaitych anszlaków dziwnie używają (Turcy)«, Rej, Zwierciadło; zachodzi nierównie częściej u niego hanszlak: »dziwnych sztuk a hanszlaków«, »nadobny hanszlak uczyniła«, tamże; »rozmaitych hanszlaków«, Zwierzyniec; »takimi anszlakami i wywrotami obrotnymi«, Grzegorz Pauli O różnicach 1564 r.; w Setniku Grabowieckiego z r. 1590 nawet handszlak.
