Słownik etymologiczny języka polskiego/Mazowsze
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Mazowsze, nieraz (w wieku 16. i 17.) Mazosze; Mazowszanie; skrócone pogardliwie Mazur (jak kocur), z czego mazurek, nazwa pieczywa i tańca; przymiotnik zawsze mazowieski (15. wiek), od 16. wieku mylnie mazowiecki; »kury mazowieckie«, ‘gawrony’ (specjał litewski zarówno). Łacina i niemczyzna średniowieczna odrzucały drugą część złożenia: Masovia, die Masau. Nazwa uszczypliwa, od sąsiadów mało- i wielkopolskich narzucona, prastara jednak. Zamiast *Mazowie (jak Kociewie), mamy dziwaczne złożenie ze wsze-, bo nie przed, lecz po mazo- wstawione, ale są podobne i inne, np. Kotowsze. Obok Mazura i Mazoch (nazwisko znanego pisarza Sacher-Masoch).
