Słownik etymologiczny języka polskiego/żegnać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
żegnać, przeżegnać, pożegnanie; taka sama pożyczka na całym Zachodzie (a od nas na Rusi i Litwie); z niem. segnen, a to z łac. signare od signum, ‘znak’ (krzyża św.).
