Słownik etymologiczny języka polskiego/śnieg
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
śnieg, śnieżny, śnieżyca, śnieżysty; śnieguła, nazwa ptaszka; prasłowo; prus. snaigis, lit. sniegas, snaigała, ‘śnieżynka’; grec. nifa, łac. nix, nivis, goc. snaiws, niem. Schnee. U Słowian tylko z wokalizacją oi; na Litwie i obie inne: snigti i sneigēti. U wszystkich Słowian tak samo.
