Słownik etymologiczny języka polskiego/ściana
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ściana, ścianka, ścienny; zaścianek; pościenie; prasłowo; lit. siena, ‘ściana’, grec. skēne, ‘namiot’; nagłos pierwotny: sk- (gardłowa podniebienna). Zawsze łączą ścianę z niem. Stein, ależ słowiańska ściana nigdy z kamieni nie bywała, lecz z drzewa i gliny. U wszystkich Słowian bez wyjątku stěna, ‘ściana’, a stěnica ‘pluskwa’.
