Rozrywki Naukowe/Spadek ciał
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Rozrywki Naukowe |
| Wydawca | Jan Fiszer |
| Data wyd. | 1910 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tłumacz | Jan Harabaszewski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Oto moneta i kawałek papieru, z papieru wykrawam krążek w postaci monety, obydwa przedmioty umieszczam obok siebie na jednej wysokości i pozwalam im spadać: moneta dosięgnie ziemi daleko wcześniej, niż papier (fig. 1). Kładę krążek papieru na górnej powierzchni monety, spuszczam je: obydwa przedmioty spadają na ziemię w tym razie w jednakim czasie (fig. 2).
 Fig. 1. |
 Fig. 2. |
Papier w zetknięciu z monetą znalazł zabezpieczenie od działania powietrza.
Ciężar ciał nie ma znaczenia dla spadku ich, jedynie powietrze przeszkadza ciałom spadać z jednakową prędkością. W próżni wszystkie ciała spadają jednakowo prędko.
Wbij lekko ostrzem nóż śpiczasty w górną część odrzwia tak, by przy uderzeniu pięścią w futrynę nóż spadał. Jeżeli umieścić orzech pod pionem w tym punkcie właśnie, w którym nóż dotknie ziemi, orzech zostanie niechybnie stłuczony. Ale w jaki sposób oznaczyć ów punkt?
Zwilżamy dolną część noża przez zanurzenie jej w szklance wody, po usunięciu szklanki niezwłocznie oderwie się kropla, właśnie w miejscu spadku kropli trzeba umieścić orzech.
Figura trzecia przedstawia sposób wykonania doświadczenia; na lewo widać nóż, umieszczony ponad orzechem, na prawo — szklankę, która służy do oznaczenia pozycyi dwuch przedmiotów.
