Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym/Upominanie

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

UPOMINANIE DO CZCICIELA[edytuj]

Ty, co ku czcieniu masz chciwość,
Weźm Marchołta przed obliczność.
Kupuj chciwie, a przeczytaj,
Ty jego kunszty pamiętaj.
Będziesz li z żądzą kupował,
W tym czcieniu sobie lubował,
Z domu Jeronimowego
Wynidzieć wrychle wiele dobrego.

Przemowa do Polaków[edytuj]

Otóż macie, Polacy, Marchołta chytrego
gadanie z Salomonem i błażeństwo jego.
Jan, bakałarz z Koszyc, z łaciny przełożył,
iżby się w was tym więcej rozum mnożył.
Za wam miło błazeństwo to będzie ku czcieniu,
ku biegłości rozumu i ku ubaczeniu.
To baczcie, iż biegłość rozumu z pisma pochodzi,
a pismo proste ludzi k rozumu przywodzi.
Nie telkoć samym duchownym pisma jest potrzeba,
ale też świeckim ludziom k biegłości go trzeba.
[przet]o się już we czcieniu radzi obierajcie,
... .... .... ... ...i o mym nie zapominajcie.



Drukowano w Krakowie z wielką pilnością

przez

Jeronima Wietora Lata Narodzenia Bożego, 1526.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Rozmowy,_które_miał_król_Salomon_mądry_z_Marchołtem_grubym_a_sprosnym/Upominanie&oldid=71846”