Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego o akcji żniwnej

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego • o akcji żniwnej
Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego
o akcji żniwnej

Nadchodzi kampania żniwna, której powodzenie zadecyduje o tym — czy bogaty urodzaj tegoroczny da zniszczonemu krajowi chleb — podstawowy warunek pracy i odbudowy. Okupant niemiecki, odchodząc z naszych ziem, świadomie niszczył traktory i maszyny rolnicze, uprowadzał konie, wozy i inwentarz, aby utrudnić nam pracę, wywołać trudności i głód. Jednak kraj uporał się po bohatersku z siewem. Mimo trudności, braku narzędzi, sprzężaju, ludzi obsieliśmy nasze pola. W akcji siewnej niemałą rolę odegrała pomoc wojska.
W obecnej kampanii żniwnej wojsko również musi pomóc wydatnie społeczeństwu. Ani jeden zagon nie może zmarnieć w polu.
W związku z tym
rozkazuję:
1. We wszystkich oddziałach Wojska Polskiego akcję żniwną uważać za podstawowe zadanie bojowe, podporządkowując jej wszystkie inne zajęcia i zadania.
2. Korpus oficerów pol.-wych. przeprowadzi wg wskazówek Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego WP akcję propagandową, mobilizującą każdego żołnierza i oficera do świadomej, znojnej pracy w okresie żniwnym. Gały korpus oficerski i podoficerski własnym przykładem przez nieustanne towarzyszenie żołnierzowi, kontrolę i organizację pracy doprowadzi do maksimum wysiłku wojska w akcji żniwnej.
3. W porozumieniu z miejscowymi władzami administracyjnymi dowódcy jednostek ustalą plan udziału wojska w akcji żniwnej, uwzględniając pomoc ludźmi, końmi i samochodami. Warsztaty remontowe jednostek wojskowych zobowiązać na czas żniw do remontu maszyn rolniczych i sprzętu rolniczego. Należy przeprowadzić zbiórkę narzędzi rolniczych i zorganizować ich remont.
Szczególnie należy pomóc w zbiorach:
a) rodzinom wojskowym;
b) rodzinom poległych żołnierzy i partyzantów;
c) wdowom i sierotom;
d) gospodarstwom nie posiadającym koni;
e) dużym gospodarstwom społecznym, odczuwającym brak siły roboczej i pociągowej.
Całkowicie należy zebrać plony na ziemiach bezpańskich lub opuszczonych przez właścicieli.
4. Na zachodzie, skąd wyemigrowała ludność niemiecka, oddziały wojskowe, o ile własnymi siłami nie potrafią opanować sytuacji, organizować będą:
a) mobilizację do prac żniwnych pozostałej ludności niemieckiej z miejskich ośrodków w porozumieniu z władzami administracji publicznej;
b) agitację wśród rzesz Polaków wracających z Niemiec, aby na czas zbiorów zostali na miejscu pracy.
Dla zatrudnionych w ten sposób Polaków wydawać zapłatę za pracę w naturze zbożem na podstawie umowy.
5. Żołnierzom, pracującym przy żniwach, ustalić normę pracy dziennej, prowadzić kontrolę oraz stosować współzawodnictwo.
6. Najlepiej pracujących żołnierzy premiować urlopem po zakończeniu żniw.
7. Żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego, wybitnie zasłużonych na polu organizacji akcji żniwnej, przedstawić do odznaczeń.
8. Dowódcy jednostek we własnym zakresie po zaplanowaniu akcji żniwnej wydadzą szczegółowe rozkazy organizacyjne.

Zastępca Naczelnego Dowódcy WP
do spraw pol.-wych.
(—) Marian Spychalski
generał dywizji

Naczelny Dowódca WP
(—) Michał Żymierski
Marszałek Polski

Szef Sztabu Głównego Wojska Polskiego
(—) Władysław Korczyc
generał broni

„Zwyciężymy" z dn. 26.VII.1945 r.


Ten tekst nie jest objęty majątkowymi prawami autorskimi lub prawa te wygasły. Jest zatem w domenie publicznej.