Rocher des Doms

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Marya Konopnicka
Tytuł »Rocher des Doms«
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom V
cykl Sonety prowansalskie
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa
Data wyd. 1915
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
III. »ROCHER DES DOMS«.[1]


Skało, nie byłaś ty Piotrową skałą
I domem Boga nie byłeś ty, Domie!
Więc twego życia wygasło tak płomię,
Że i popiołów skruchy nie zostało.
 
Oto twe mury nieokryte chwałą,
Puste, zczerniałe, w posępnym ogromie
Nagłej swej śmierci ślad noszą widomie,
Jak porażone od pioruna ciało.
 
Ducha w nich niema. Czy był kiedy — nie wiem.
Świecą się szyby upiornem zarzewiem
Krwawych zachodów nad Rodanu falą...
 
Przyjdź więc, o czasie, i uderz w ruiny
Wielkiej opoki rozbicia i winy...
Niech się te ściany znieważone walą!







  1. Rocher des Doms — rupes Dominorum »skała Panów«, na której zbudowano pałac papieski i katedrę awiniońską.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.