Rada od czyścu

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wacław Potocki
Tytuł Rada od czyścu
Pochodzenie Ogród fraszek
Redaktor Aleksander Brückner
Wydawca Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wyd. 1907
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tom I
Indeks stron
Rada od czyścu.[1]

Kto się po śmierci ognia czyścowego boi,
Niech sobie grob w łużeńskim kościele zaswoi,
Gdzie, że nie w ziemię, ale w wodę kładą ludzi,
Choćby był najgorętszy, pewnie go wystudzi.
Chyba, jeśli o duszę, nie o ciało chodzi,        5
Jedyna tylko, z oczu, woda ją wychłodzi.
Radzę tedy, po śmierci kto jej nie chce parzać,
W pokutnych łzach a często za żywota narzać.






  1. (F.)





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.