Przyjaciele (Ignacy Krasicki)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

XVIII. Przyjaciele.


Uciekam się, rzekł Damon, Aryście do ciebie,
Ratuj mnie, przyjacielu, w ostatniéj potrzebie:
Kocham piękną Irenę. Rodzice i ona
Jeszcze na moje prośby nie jest nakłoniona.
Aryst na to: wiész dobrze, wybrany z śród wielu,
Jak tobie z duszy sprzyjam, miły przyjacielu.
Pójdę do nich za tobą; jakoż się nie lenił,
Poszedł, poznał Irenę, i sam się ożenił.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.