Przyjaźń małego stoi za wielkiego

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Przyjaźń małego stoi za wielkiego
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

109. Przyjaźń małego stoi za wielkiego.

Lew, iż się był upracował.
Rozciągnąwszy się w gaju, spał.
Mysz, gdy się z myszą goniła,
Na nogę mu nastąpiła.
Lew się ze snu prędko rzucił,        5
A onę mysz wnet uchwycił;
A gdy ją już chciał udawić,
Tako sie mu jęła modlić:
„Miły lewku! Nie zabijaj,
„Łaskę nade mną udziałaj:        10
„Nie radamci to uczyniła,
„Iżem cię tak przebudziła“.
A lew przedtym, niż ją puścił,
O tej rzeczy tako myślił:
„A cóżby tu sławy nabył,        15
„Bych tak liche zwierzę zabił?
„Miłosierdzie z nią udziałam,
„Przyjaźń sobie jej zachowam;
„Możeciem sie co przygodzić,
„W czym mi potrzebna może być“,        20

I, puściwszy ją, w lesie chodził,
Owa sie w sidlech uwadził;
A gdy ich sam nie mógł stargać,
Ubogi lew począł stękać.
Mysz, to słysząc, przybieżała,        25
A lwa barzo żałowała,
Iż wpadł w tako ciężkie jęctwo,
Gdyż jej czynił dobrodziejstwo.
Wnet sie ku sidłu rzuciła
A on powróz przekąsila;        30
A także lwowi pomogła
I od śmierci go wywiodła.
Ta powieść uczy mocarze,
Któreś też nieszczeście karze,
By nikogo nie wzgardzali,        35
Sąli wielcy albo mali.









Romulus I, 17: Hervieux (II, 202) Leo et mus. D (8) De leone et mure por. D (109) Ahstemius, 52. [H 256 Λέων ϰαὶ μῦς]. St (102) De leone et mure. C (69) O lwu a o myssi. — FE (7) O lwie i o myszy. — Rej Zw. IV 47 O tymże (Ubogiego sobie lekce nie waż). — Minasowicz (68) Lew i mysz. — BWF (167) Lew i mysz. — EW 38 Lew i myszka. — Jakubowski 33 Lew i szczur (L II, 11 Le lion et le rat) — Kniaźnin II, 4 Lew i mysz.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.