Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/112
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
112. Radzim Marcin, lat 13, syn wyrobnika w Miechocinie. U. sz. M.
α) Kuchárz, bo, jak mu matka uumarła, to uón gotowáł jeś ojcu i braciom.
β) Marczisz! czy żyjesz? — bo tak ráz uociec na niego wołáł; jak ten Marcinek bardzo chorowáł, to sie go uociec tak pytáł.
γ) Mindziárz, bo taki pysk má zanurzony, záparty (zemby má i wargi zawse ściśnienie; jak sie do wody cłowiek zanurzy, to tak samo gembe zawrze).
δ) „Marczisz — stłuk gárczisz, bo ráz stłuk gárnek, i uociec krzycáł na niego: Marczisz! czegoż stłuk gárczisz? — bo ten uociec tam, gdzie jes „s,“ to mówi „sz,“ a gdzie „c,“ to mówi „cz,“ taki jakisi má język.
