Stypendjum mszalne, jałmużna czyli ofiara, zwykle pieniężna, którą składa kapłanowi katolickiemu ten, komu zależy na odprawieniu mszy św. na intencję, przez siebie naznaczoną. Stypendja mszalne powstały stąd, że w pierwszych wiekach chrześcijaństwa wierni, uczestniczący w nabożeństwie, znosili w miarę możności ofiary z chleba i wina, z których część używano w czasie mszy św. a resztę przeznaczano na utrzymanie kleru. Za to odczytywano nazwiska ofiarodawców podczas mszy św. z dyptychów (ob.). Te naturalja zmieniły się wkrótce w ofiary pieniężne, od VIII w. składane nie kościołowi, lecz kapłanowi, który mszę odprawiał. W ten sposób stypendjum stało się ofiarą, przeznaczoną na utrzymanie kapłana. Nie stanowi zapłaty za mszę, co byłoby symonją (ob.), lecz jest ofiarą po stronie dającego a jałmużną po stronie przyjmującego. Wysokość stypendjów mszalnych oznacza biskup lub zwyczaj miejscowy.