Polihymnia

Polihymnia
Wiersz
Kostas Kariotakis

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka greckiego).

Fałszywe uczucia
w świecie kłamliwym!
Lecz mej miłości
światło przedziwne
w ciemności świeci
na końcu drogi:
Ze łzami w oczach,
z jękiem żałosnym,
blada dziewczyna
w czerń przyodziana.
Jest tajemnicą.
I jakby czekała.
Oczy jej błyszczą
niczym w chorobie.
Topić się zdają
dłonie woskowe.
Na chudym policzku
gorzkie zostały
resztki uśmiechu,
uśmiechu, co gaśnie!
Wyrzec nie sposób
ust jej maleńkich,
bez barwy żadnej,
zawsze w milczeniu.
Pokocham cię, Muzo,
o północy kiedyś.
I oczy twoje
całować będę,
aby móc znaleźć
w ich wodach głębokich
śmierci gromady
i sny szczerozłote,
i jedno słowo,
które światem rządzi,
i światło przedziwne
mojej miłości.

Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną* (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright)*. Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.
Przekład	Ten tekst nie podlega pod prawa autorskie. Jest zatem własnością publiczną, ponieważ jego autor przekazał tekst do domeny publicznej.