Poezyje Ks. Karola Antoniewicza (1861)/Piosnka przewoźnika

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Antoniewicz
Tytuł Poezyje
Data wyd. 1861
Druk Drukarnia „Czasu“
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Piosnka Przewoźnika.


Nad Dniestr mój nie masz rzeki;
Co tak pięknie płynie;
Płynie, szumi w kraj daleki,
Aż gdzieś w morzu zginie.

Bo to Dniestr nasz ojczysty,
Znany w całym kraju,
Jako krzyształ przeźroczysty,
Jako rzeka raju.

Lodem ścięty, burzą wzdęty,
Nieraz groźny, srogi,
Hardy, dumny, nieugięty,
Jednak sercu drogi.


Dźwiga statki i galary
Na śrebrzystym grzbiecie,
I rozwozi Boskie dary
Gdzieś po całym świecie.

Fale dzwonią, fale gonią
Aż w morskie głębiny.
Jak te fale dzwonią, gonią,
I życia godziny.


∗             ∗


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.