Poezyje Ks. Karola Antoniewicza (1861)/Burza

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Antoniewicz
Tytuł	Poezyje
Data wyd.	1861
Druk	Drukarnia „Czasu“
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron

›››

[255]Burza.

 But list! a low and moaning sound
 At distance heard, like a spirit's song,
 And now it reigns abore^[1], around,
 As if it call'd the ship a long!
 Wilson.^[2]

Czarny obłok niebo kryje.
Jak gorąco, głucho wszędzie!
Burza w strasznym leci pędzie,
Wiatr zpod chmury tylko wyje.

[256]

Grom za gromem zdala bije.
Tam, gdzie drzewa stoją w rzędzie,
Burza w strasznym leci pędzie,
Fala o nadbrzeże bije.

Straszny grzmot jéj przyjście głosi;
Wód obłoki zdroje leją,
Twarde opoki się chwieją.

Ziemia zadrżała w swéj osi.
Czyż tylko człowiek jeden w niepokoju?
Nie, i natura sama z sobą w boju.

∗             ∗
∗

1.  Błąd w druku; powinno być – above.
2.  W wolnym tłumaczeniu zespołu Wikiźródeł:

   I słuchaj! niski jęczący ton
   W oddali słychać, jak piosnkę duszy
   Który króluje nad nami wkrąg
   Jakby wzywał tęsknie statek wśród głuszy!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.