S’un casto amor, s’una pietà superna,
S’una fortuna infra duo amanti eguale,
Cui sia comune ognor la gioia e’l male,
Quando uno spirto sol due cor governa;
S’un anima in duo corpi fatta eterna,
Ambo levando al cielo, e non pari ale,
S’un simil fuoco ed un conforme strale,
Ch’ altamente in due sen vive e s’interna,
S’amar l’un l’altro, e nesun mai se stesso,
Sol desiando amor d’amor mercede,
E se quel che vuol l’un, l’altro percorre
A scambievole imperio sottomesso,
Son segni pur d’indissolubil fede:
Or potrà sdegno tanto nodo sciorre?
Jeśli najczystsza miłość z pobożnością,
Jeśli majątek, smutki i wesele,
W równym się dwojgu dostały podziele,
A serca płoną wzajemną skłonnością;
Jeżeli w dwojgu ciałach jedna dusza
Równym dwóch skrzydeł porywa się lotem;
Jedno uczucie jeśli naraz wzrusza
Dwa serca, jednym wskroś przeszyte grotem;
Jeśli się jedno w drugièmdrugiém rade gubi,
Za miłość tylko miłości chce saméj;
Jeśli uprzedza chęci, jeśli lubi
Ona rząd jego, a on rząd swéj damy —
Czyż to nie wiecznéj miłości są znaki?
Czy chwilka gniewu zerwie węzeł taki?
