Piosenko leć!
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Piosenko leć! |
| Pochodzenie | Wiersze, piosnki z naszej wioski |
| Wydawca | Macierz Polska |
| Data wyd. | 1908 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
Na skrzydłach wiary, nadziei, miłości,
Piosenko z serca mego leć.
I pośród ziemi tej przechodnich gości
Wiarę, nadzieję, miłość nieć.
Spocznij na ustach matki, co jedyny
Skarb swój, dzieciątko tuli w śnie,
Niech senną nutą w serduszko dzieciny
Wiarę, nadzieję, miłość tchnie.
Spocznij na ustach ubogiej sieroty,
Na której licach smutku mgła,
Niechaj sieroce łezki swe wyśpiewa,
Żal, co w jej sercu drga.
Spocznij na ustach tułacza biednego,
Który w zamorski poszedł świat,
Nie ujrzy więcej krzyża rodzinnego,
Wioski rodzinnej, chat.
Spocznij na grobie mej śpiącej kochanki,
Który w lilie ubrał maj,
W wieczorne cisze, złociste poranki
Serdecznym żalem łkaj!...
