Ogród życia (Zbierzchowski)/Wyładowanie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Wyładowanie |
| Pochodzenie | Ogród życia |
| Wydawca | Księgarnia Polska Bernard Połoniecki |
| Data wyd. | 1935 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
WYŁADOWANIE
Tylko nie mówcie mi o życiu szarem
W tej mego życia najwyższej godzinie.
Szalony jestem dzisiaj sił nadmiarem.
Gdzie go podzieję? co ja z nim uczynię?
Niechaj się złoci mej duszy południe!
Do nocy jeszcze daleko, daleko...
Zamącę wody, co leniwie cieką,
Wzruszę aż do dna ciche, martwe studnie.
A potem nagi wytarzam się w trawie
Niby w ros pełnej szmaragdowej misie.
Niech ludzie, widząc jak me ciało skrzy się,
Wiedzą, że ja się — duch swobodny — bawię.
Graj mi szumiący, rozhukany borze!
Niechaj wraz ze mną tańczą skały, lasy...
Z potężnym wichrem wezmę się w zapasy
A blady księżyc zatopię w jeziorze.
A kiedy górnych przestrzeni zapragnę,
Albo uciesznej, rozpętanej jazdy,
Czuby dwóch sosen aż do ziemi nagnę
I wściekłym rzutem wzlecę między gwiazdy.
