Na skale zamek sterczy tam,
Świętego gród Ludwika[3].
I wieje sztandar mglisty
Nad skalnych wież ruiną;
W mdlejących blaskach zorza gra,
A mary płyną, płyną...
Pod zamkiem biorą hasło
I maszt koronny kłonią,
I wznoszą pieśń, ogromną pieśń,
Nad uciszoną tonią.
Wszechwieków krucyaty[4]
Śpiewają wielkie boje,
A z pieśni bije żar i duch
W potężnych skrzydeł dwoje.
Wszechwieków krucyaty
Śpiewają wielkie klęski,
A z pieśni bije żar i duch
Żyw wiecznie i zwycięski.
Lecz nikt nie słucha pieśni
I hasła nikt nie słyszy;
I tylko pątnik duma tam,
W mdlejących blasków ciszy.
↑Przyłbica — hełm z zasłoną żelazną, spuszczoną na twarz.
↑Misiura (z arab. mihfar lub mihfer, przez Tatarów) — czapka żelazna z takąż siatką, spadającą na ramiona.
↑Ludwik IX, święty (ur. 1215, um. 1270) — król francuski.
↑Krucyata — wyprawa krzyżowa (na jednej z nich umarł św. Ludwik pod Tunisem) — tu w znaczeniu przenośnem: wysiłki wieków, mające na celu dobro ludzkości.