Przejdź do zawartości

O rymotworstwie i rymotworcach/Część III/Stacyusz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


STACYUSZ.

P. Statius Papinianus w tymże czasie żył co Syliusz, pod cesarzem Domicyanem, i w wielkiem, osobliwie dla łatwości pisania, był u niego poważeniu.
Dwa są poemata jego heroiczne : Thebaida w dwunastu częściach. — Achilleida ma ich tylko dwie, ponieważ śmierć przeszkodziła dokonać, co był przedsięwziął. Są inne jeszcze jego rytmy razem zebrane w pięciu xięgach.
Jak były szacowane w Rzymie pisma jego, oznacza to Juwenalis w Satyrze trzeciej. « Nacisk wielki jest
« zawsze na czytanie miłej Thebaidy, która Rzym
« rozwesela, wzrusza umysły, i z niewymowną rozkoszą
« słuchana bywa. »

Curritur ad vocem jucundam et carmen amicæ
Thebaidos, lætam fecit cum Statius urbern.
Promisitque diem, tanta dulcedine captos
Adficit ille animos, tantaque libidine vulgi
Auditur.

Następne w iersze dają poznać, jako mimo sławę swoję Stacyusz tak był ubogim, iż złożone od siebie dramata, żeby miał czem żyć, przedawać musiał.

Sed cum fregit subsellia versu
Esurit, intactam Paridi nisi vendat Agavem.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.