Przejdź do zawartości

O rymotworstwie i rymotworcach/Część II/Bijon

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ignacy Krasicki
Tytuł O rymotworstwie i rymotworcach
Pochodzenie Dzieła Krasickiego dziesięć tomów w jednym
Wydawca U Barbezata
Data wyd. 1830
Miejsce wyd. Paryż
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron


BIJON.

Kwitnął za czasów Ptolemeusza Filadelfa, trucizna miała być przyczyną śmierci jego.
Sposób pisania tego rymotworcy nader wdzięczny, ale bardzo mało dzieł jego było zachowanych. Jednę z pieśni umieścił Szymonowicz w drugiej Sielance, której tytuł Wesele.

Chłopie małe po gaju na ptaszki strzelało,
I tam Kupida między chróściną ujrzało
Na trzmielowej gałęzi : rączki mu zadrżały
Od chęci, bowiem mu się zdał być ptak niemały.
Pocznie kuszę napinać, bełciki gotuje,
A Kupido na krzaczek z krzaczka przelatuje.
Potem rozgniewawszy się kiedy nic nie wskórał,
Szedł do starca, który tam niedaleko orał,
I jął się przed nim skarżyć : bo strzelać od niego
Nawykł był, i ukazał mu ptaka onego.
A starzec rozśmiawszy się i trzasnąwszy głową,
Rzecze : nie baw się dziecie zwierzyną takową,
Ani jej goń, i owszem uciekaj, bo mściwy
To ptak jest, i dotądeś nieboże szczęśliwy,
Póki go nie ułapisz, pókiś jeszcze mały :
Ale gdy lata twoje będą dorastały,
Ten co teraz ucieka, co przed tobą stroni,
Sam ci na głowie siędzie, i sam cię ugoni.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ignacy Krasicki.