Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Noc
[21]Skan zawiera grafikę.
NOC.
Na ogrody fantastyczne,
Pełne róży tchnień,
Kładzie miękką swą pieszczotę,
Letniej nocy cień.
Jedną żądzą i zadumą
Dyszą ciche sny...
Rozedrgana dziwnym dreszczem
Noc jak harfa drży.
Może ciemność smętna, blada
Wśród gardenii pól
Sennym kwiatom opowiada
Jakąś śmierć i ból.
Może... Bo się nagle deszcze
Brylantowych ros
Po stulonych wpół kielichach
Rozełkały w głos.
[22]
Nędz skrywanych tajemnicy,
Upojenia strat,
Trwóg milczących, niemych pragnień —
Płacze każdy kwiat.
I tej nikłej szczęścia mary,
Jak ułudne sny,
Płacze noc ta, rozperlona
W wielkie, jasne łzy.
|