Chociaż taki krwiożerczy i taki ohydny
jesteś, Romy wszechwładco, panie wschodniej tjary,
puszcz Germanji, Iberji i pustyń Sahary,
jasnej Grecji tyranie złośliwy i szydny;
choć tak chciwie chłepcący krew ze złotej czary,
pochlebstw żądny i ofiar, i w zbrodniach bezwstydny;
choć przy żywych pochodniach w krwawym blasku widny
i na miasta lejący ogniste pożary:
tyś mi wielki, histrjonie, żeś był piękny w zbrodni,
żeś dźwięczne ody składał śród ludzkich pochodni,
żeś budował posągi caesari et deo,
żeś przy miasta pożarze śpiewał pieśń Homera,
a gdyś widział, że śmierć już w ciemność cię zabiera,
toś się sławił: O qualis artifex pereo!
