Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Raczyńskich
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
| Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
| Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
| Data wyd. | 1926 |
| Miejsce wyd. | Poznań |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Raczyńskich“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
| Indeks stron | |
215. Ul. Raczyńskich. (Śródmieście, południe. Od placu Bernardyńskiego do b. Bramy Dębińskiej; przedłużenie: Droga Dębińska). Stanowiła dawniej część drogi Dębińskiej. Wyodrębnienie projektowano już w r. 1870, nie przeprowadzono go jednakże. Własną nazwę dostała (zdaje się) w r. 1905. Nazwa należy do tych wyjątkowych, które upamiętniały zasługi Polaków, a jednak wprowadzone były za czasów niemieckich. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 29. 8. 1919.
- *) Edward hr. Raczyński (Wielkopolanin, wielki syn Poznania) urodził się 1787 r. w Poznaniu, umarł tragicznie 1845 r. na wyspie jeziora Zaniemyskiego. Brał udział w wojnach napoleońskich, posłował na sejm 1812 r. Wspaniałomyślny mecenas nauk, wydał kilkadziesiąt tomów źródeł historycznych, łożył fundusze na wydanie dzieł poetów, ufundował bibljotekę Raczyńskich (1829) w Poznaniu, wodociągi w Poznaniu (studzienka Madonny w pobliżu ul. Raczyńskich), wzniósł pomnik Bolesława Chrobrego i Mieszka I. w Katedrze poznańskiej. Umysł bardzo wybitny, mąż szlachetny, niepospolicie ofiarny. Brał żywy udział w niektórych pracach politycznych, zwłaszcza jako deputowany na sejm W. Księstwa Poznańskiego. W nazwie „ul. Raczyńskich“ zawarte jest ponadto imię Kazimierza Raczyńskiego, ostatniego starosty generalnego Wielkopolski, który jako przewodniczący Komisji Dobrego Porządku 1780—84 położył bardzo wielkie zasługi około budowy miast wielkopolskich, zwłaszcza Poznania, który zawdzięcza mu np. restaurację Ratusza, starego zamku, budowę stylowego odwachu głównego, reorganizację cechów i w. i.
