Nazwy ulic w Poznaniu/Ul. Generała Umińskiego
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Nazwy ulic w Poznaniu |
Podtytuł | z planem Wielkiego Poznania |
Wydawca | Magistrat stołecznego miasta Poznania |
Data wyd. | 1926 |
Miejsce wyd. | Poznań |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Uwagi | Informacje zawarte na tej stronie dotyczą stanu do 1926 roku. Współcześnie jednostka terenowa o nazwie „Ul. Generała Umińskiego“ może mieć inną nazwę, inny przebieg, znajdować się w innej lokalizacji, lub jest zlikwidowana.
|
Indeks stron |
281. Ul. Generała Umińskiego (Wilda, zachód. Od ul. Strumykowej do ul. Roboczej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Zwała się „Steinstrasse“. Od 12. 4. 1920 nosi nazwę „ul. Generała Umińskiego“.
- *) Jan Nepomucen Umiński urodził się 1778 r. w Czeluścinie. Brał udział już w powstaniu Kościuszki. W r. 1806 uformował, gdy Napoleon wkroczył do Poznania, szwadron gwardji honorowej i służył następnie pod orłami Napoleona aż do bitwy pod Lipskiem, dosługując się rangi generała brygady. Pod Gdańskiem wzięty do niewoli, skazany został przez Prusaków na śmierć, ale wyrok nie został wykonany pod grozą represji ze strony Napoleona. Umiński był niezmiernie walecznym i odważnym żołnierzem. Umysł zresztą mierny. W wojsku Królestwa Kongresowego służył krótko. Osiadłszy w Smolicach w Wielkopolsce, za przynależność do tajnego „Towarzystwa Patryjotycznego“ skazany został w r. 1826 na 6 lat więzienia. W r. 1831 uciekł z więzienia celem wzięcia udziału w powstaniu. Dla uniknięcia kary ze strony Prusaków poszedł za granicę. Wrócił w r. 1846. Umarł w r. 1857 w Wiesbaden.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Zygmunt Zaleski.